Yıllar önce geçtiğimiz sokakların insanlarını bırak kaldırımları hadi kaldırımları da bıraktım sokak lambaları bile değişmiş ben niye değişmeyim ki…
Hala sap gibi aynı sokaktan geçiyorsam değişmedim demektir hala aynı pencereye bakıyor, o aradığımın o pencerenin arkasında olmadığını bildiğim halde halen bakıyorsam değişenleri ya da geçip gidenleri değil benim gidemeyişimi suçlamak lazım…
Bide her gün gördüğün insanı daha doğrusu seni her gün gören birini senin hiç fark etmemen ne kadar da acıklı dimi sen birine kurulmuş bir çalar saatsin oda sana kurulmuş bir çalar saat ama hiç zamanlarınız birbirini tutmuyor ve bir o kadar da safsınız. Her gün yüzüne bakıyor sense onun baktığını görmeyi bırak öyle biri olduğunun farkında bile değilsin.
Bu hikâyeyi fazla uzatmıycam ama fark etmekle farkında olmak arasındaki farkları görün derim ben fark etmemişimdir siz farkında olmamışsınızdır ama fark eden bir şey vardır fark etmesekte…
“Varların içinde şüphesiz varım yokların içinde var olmaya çalıştım”
18 Kasım 2007
var ol ! "arkadaş"
mutluluğun resmi
Mutluluğun Resmi
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolaşan kırmızı balığınkini
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?
1961 yazı ortalarındaki Küba'nın resmini yapabilir misin?
Çok şükür çok şükür bugünü de gördüm
ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstad?
12 Kasım 2007
11 Kasım 2007
Sizi kim bu kadar iteledi ya da kamufle etti sığınmak saklanmak zorunda mıydınız Sizi konuşturan düşünceleriniz sizi tanıyordur inşallah. Suçlayacağınız aralık hiç suçlu olmayı denediniz mi? Beni en iyi tanıyan düşüncelerimdir düşüncelerim ne zamandan beri beni yargılar ya da susturur oldu beni susturan kim o halde vücudumu bağladılar direnemedim ağzımı bağladılar ses edemedim ama bir şeyi bağlayamadılar düşüncelerimi zaten düşüncelerimde ben değilmiydi
O zaman özgürlük düşüncelerde başlar bizi hala bağlayamadılar. Zincirlere vur salarda özgürüz hala
Hiç döktüğünüzü doldurduğunuzda döktüğünüzle denk geldi mi hiç niye varım ya da niye yokum dediniz mi hiç nefesinizi tuttunuz mu hiç ölüme yaklaştınız mı neyden korktunuz ya da kimi korkuttunuz ölüm hiç karşınızda titreyip boyun eğdi mi size…
Neyi anlamlı buldunuz neyi yaşayıp neyi ertelediniz hiç kırmızı güle koşarken çiğnediğiniz kır çiçeklerinin farkına vardınız mı ya da hiç kilidi olmayan kapıları zorladınız mı? Hangi ayna size gerçeği gösterdi hangisine sordunuz ben kimim diye hiç düştünüz mü hiç koştunuz mu peki hiç gerçek siz sizde gerçek oldu mu?
Yalanı ne kadar tanırsınız hiç sohbetiniz oldu mu onla? Hiç evine çağırdı mı sizi neden yalana güvendiniz gerçekler sizi evine almadığı için mi peki içinizdeki gerçeği neden yalana pazarladınız neden kendinizi yatsıya kadar garantisi olan ürünlere sattınız siz yalansanız bende yalancıysam bizi kim gerçeğe götürecek gerçek evinizin yolunu bilmiyor ki…
Bir kere daha yalana sığınacaksınız… İtirazı olan? Gelin gerçeklerden başlayalım yalanları yalansız yapana dek…
Siz şimdi gerçek misiniz yalan mı?
10 Kasım 2007
Mustafa Kemal'i Anlamak ?
09 Kasım 2007
mutluluğu öldürdüler....
İnsan her şeyi mutluluğu yakalamak için yapar. Onlardan esirgenmişçesine… Bazen; zenginin paspas niyetine bastığı gururunda bazen de bir hamalın sırtındaki yükte bazense hiç olmadık insanların ağız kokularında bulacağımızı sanırız oysaki hayat sadece bizde başlar neden doğarken ağlarız neden önce annemize veriliriz neden önce annemizin göğsünü emeriz. Bildiğimizden mi hayır… Yaşamak için tabi ki
Her zaman asfaltta mı yürüdük ki önce çamurdan başlamadık mı sonra çakıl geldi en son asfalt
Merdivenlerde sonradan geldi. Önceden yükseklik merakı mı vardı kim ne yapsın ki pastanın en üst katındaki çileği her şey sonradan oldu bize olanlar sonradan oldu biz birbirimize fıkra anlatırken ne dediğini anlamadığımız insanlar geçti o kutu gibi dükkâna… Diktik gözleri zehirlendik üzerine düştüğümüz her dakika yoksa bizim FM radyolarımız kurtuluş savaşından gazi dedelerimizden hikâyeler mi bitmişti yooook. Hatta daha hiç başlamamışken akıllarından aldılar o zaferlerimizi oysa ne bilmek, tatmak yaşamak isterdim özgürlüğü, zaferi, çığlığı ama aramıza bir şey girdi. Ve çıkmayacak galiba!!
^?Aramıza gireni bulabildiniz mi?^
08 Kasım 2007
aşık veysel
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can bedenden ayrılacak
Tütmez baca, yanmaz ocak
Selam olsun kucak kucak
Dostlar beni hatırlasın...
"simurg efsanesi"
Arkamızdan yüzlerce oyunlar tezgâhlandı Defalarca iki yüzlülükler sergilendi Ah rabbi bizi şu Kaf dağının arkasında katlettiler Hayatı bize dar ettiler Üşüştü akbabalar üzerimize Saldılar itlerini hanemize Ah rabbim bizi canımızdan bezdirdiler Bizi kendilerine kul köle etmek için Düzene alçakça hileler kattılar Bize yeryüzündeki esarettin hepsini tattırdılar Bizi defalarca yaktılar üst üste Ancak bir Anka kuşu misali Küllerimizden yeniden dirilmesini bildik Acılar gayet iyi bilir biziKonup göçeriz bu dünyadan Hüzünler gayet iyi bilir bizi Gözümüzün kuruyan pınarlarından Ya rab sen unutsan da bizi Biz davamıza damarımızdaki son kanı ekeriz Üzerinden de öfkelerimizi biçeriz O anlarda sevdalarımızı paylaşırız Gerekirse canımızı feda ederiz Ya rab bizi unutma Bizi umudun Savaşçıları kıl Bir dirhem özgürlük içinBağladık, dağladık yüreğimizi Biz her birimiz Muhammed in sahabeleriyiz Kayalarla ezildik çöllere Canımızı çaylaklara parçalattık Biz her birimiz İsa Mesih in havarileriyiz Roma ya baş kaldırışın arifesinde Aslanlara yem olduk, bittik Biz her birimiz esaretteki Yusufuz Sina çöllerindeki Musa’yız Küfe deki Âliyiz Defalarca öldük dirildik biz Rabbimizden o acıyı ödünç aldık Asırlarca yandık kül olduk Ancak her defasında dirilmesini bildik Aynen Kaf dağının zirvesindeki Meşhur Simurg kuşu misali Asla pes etmem dercesine Yıkılmadık dimdik ayaktayız Ey İsrail oğulları!!!
05 Kasım 2007
Biz nereye gidiyoruz? "baba"
Yıl 2029, kızım 18, ben 41 yaşındayım... 'Baba bizim bayrağımızda sizin
zamanınızda Ay-yıldız varmış neden simdi haç işareti ve anlamını bilmediğim
renkler var? iki arkadaş okulda tavan arasında eski bir atlas bulmuştuk, o
atlasta gördük, daha önce Edirne'den Kars'a kadar Türkiye toprağı imiş,
simdi neden o haritanın 1/5'ine Türkiye diyoruz? Eskiden her mahallede 1
yâda 2 cami varken, simdi neden her ilde bir cami var, dedem bahsetmişti
daha önce ezan denen bir şey varmış, günde 5 defa camilerden okunurmuş simdi
bu çan sesleri ne baba? Filistinlilerin zamanında topraklarını parça parça
satarak İsrail'in kurulmasına sebep olduklarını hiç mi bir yerde okumadınız
da, topraklarımızı sattırıp simdi bu ufacık alana bizi hapsettiniz. Siz
atalarınızdan böyle mi aldınız bu toprakları, emaneti böyle mi korudunuz.
Günden güne topraklarımız satılırken siz uyuyor muydunuz baba? Baba küçükken
herkesin beni Aybuke diye çağırdığını hatırlar gibiyim simdi neden bana
Angel diyorlar, beni kulağıma Angel ismini ezanla sen mi söyledin? Bizim
evin önünden tanklarla geçen Amerikan askerleri kim baba? Her gün bize
hakaret ederek ve sizi her gördükleri yerde coplayarak demokrasi mi
getirdiler baba? Bize okulda demokrasinin tanımını daha farklı öğretiler
sanki. Elime geçen gün bir kitap geçti baba, senin gençliğinden kalan. Biz
Ankara'ya taşınmazdan önce memleketimizin ismi Gaziantep’miş ve 6317 şehit
vererek 'Gazi' lik unvanını kazanmış. Neden simdi oraya Kürdistan diyorlar
baba. Baba hani sizlere Kürtlerle Türkler kardeştir demişler, peki
kardeşlerim neden bizi öldürüp ülkemizde ayrı devlet kurdular. Baba o
kitapta Atatürk diye birinden de bahsetmişti. O her kimse 1933'te Bursa'da
bir nutuk vermiş, ben simdi bile ne kastettiğini anlayabiliyorken, sizin
gençliğiniz bu kadar mı cahildi de o uyarıları dikkate almadınız. Şimdiki
Kürdistan toprağında yer alan Süleymaniye’de askerimizin başına çuval
geçirmişler ve sen o dönemde gençtin, hiç mi kanın donmadı baba. Neden hesap
sormadınız bunları görmezden gelen yöneticilerinize? O az önce bahsettiğim
Atatürk size bir hitabe yazmış ve sizi hain yöneticilere ve uşaklara karsı
uyarmış ve hitabenin sonunda da 'Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil
kanda mevcuttur.' demiş. Baba kanınız o kadar bozuk mu ki ülkemizi bu hale
getirenlerin yakasına yapışmadınız. Baba Türkiyeli ne demek, biz Türk çocuğu
değil miyiz, soyumuz belli değil mi bizim, o kitapta okumuştum 'Ne mutlu
Türküm diyene' yazıyordu. Peki, baba ben neden mutlu değilim. Türküm demek
suçsa ve kötü bir şeyse siz eskiden neden söylerdiniz. Baba biz Kurtuluş
Savası denen bir şey yasamışız, kitaba göre dünyanın gördüğü en şanlı
savaşmış ve o savaşta 4 milyon şehit vermişiz. Madem bu vatandan bu kadar
kolay vazgeçecektiniz de neden o kadar şehit verdiniz. Hiç mi kitap
okumadınız, hiç mi sizi uyaran olmadı, hiç mi göremediniz ülkemizin pes kes
çekildiğini, eğer farkında olduysanız ve duygusuzca evinizde oturduysanız
sizin o hainlerden ne farkınız kaldı. Allah’ın huzuruna hangi yüzle
çıkacaksınız baba. 'Vatan sevgisi imandandır' diye bir hadis varken hadi
diyelim ki Türklüğünüzden vazgeçtiniz bari İslam’ın emrine uysaydınız. Senin
eski CD’lerden dinledim baba, bizim de bir İstiklal Marsımız varmış, o marsı
yalnızca körü körüne ezberlediniz mi? Atalarımız sizi her fırsatta uyarmış,
demiş ki 'Ey Türk titre ve kendine dön. 'Baba ne zaman titreyeceksiniz,
Ankara’yı da kaybettikten sonra mı? Bundan 13 yıl önce titremediyseniz eğer
artik hiç bir şey titretemez sizi. Baba sen son bağımsız olan Türkiye
Cumhuriyetini gördün. 'Ya devlet basa, ya kuzgun leşe' diyebilecek bir Hasan
Tahsin, bir şehit şahin, bir Sutçu İmam yok muydu aranızda? Yazıklar olsun
baba sizin gençliğinize! Bu günleri göreceğime hiç doğmasaydım baba.
Türklüğünüzden utanmadınız hiç olmazsa insanlığınızdan utansaydınız baba. Bu
vatan göz göre göre altınızdan kayarken hiç olmazsa *SEREFİNİZLE ÖLEMEDİNİZ
Mİ?'
